آب معدنی بطری از مخازن آب زیر زمینی تامین می‌گردد و برخلاف آب آشامیدنی معمول، آب معدنی بطری تحت پردازش شیمیایی قرار نمی‌گیرد. همانطور که از نام آب معدنی پیداست، آب معدنی حاوی مقادیر زیادی مواد معدنی، بویژه منیزیم، کلسیم و سدیم است.
اما آیا آب معدنی بطری بهتر از آب معمولی است و فواید آن چیست؟
در این مقاله برخی از مزایای بهداشتی و درمانی مرتبط با نوشیدن آب معدنی بطری مورد بحث قرار گرفته است.
با ما همراه باشید.
فواید سلامتی آب معدنی بطری چیست؟
آب معدنی در مقابل آب معمولی.
همه ی موجودات برای زنده ماندن و حفظ حیات به آب احتیاج دارند.
آب نه تنها عملکردهای اساسی و اصلی بدن را پشتیبانی میکند، بلکه برخی مواد مغذی حیاتی که خودِ بدن توانایی تولید آن را ندارد نیز برای بدن فراهم میکند.
در حالیکه اکثر مردم ایالات متحده ی آمریکا به آب آشامیدنی پاک و ضدعفونی شده دسترسی دارند، اما بسیاری از مردم به دلیل خلوص بالا و مزایای بالقوه سلامتی، آب معدنی بطری را برای نوشیدن انتخاب می‌کنند.
آب معدنی بطری با آب معمولی چگونه مقایسه می شود؟
براساس شواهد موجود این تفاوت ها زیاد نیست.
هر دو نوع آب ، حاوی مواد معدنی هستند و به نوعی فرآوری و پردازش می‌شوند. با این حال، بر اساس تعریف، آب معدنی بطری باید حاوی مقداری مشخصی از مواد معدنی باشد و فرایند جذب مواد معدنی در منبع و در بطری رخ دهد.
در زیر در مورد تفاوت های آب شیر و آب معدنی صحبت می‌کنیم:
آب آشامیدنی شیر:
آب آشامیدنی از دریاچه های آب شیرین یا کوه ها و رودهای جاری پس از تصفیه مقدماتی در تصفیه خانه های شهری جهت استفاده به لوله کشی ها منتقل می‌گردد.
در ایالات متحده، آب شیر آشامیدنی باید منطبق با استانداردهای آب آشامیدنی سالم که توسط آژانس حفاظت از محیط زیست تعیین شده،باشد. این مقررات میزان آلاینده های موجود آب شیر مصارف خانگی را محدود میکند.
تامین کنندگان آب شهری و همگانی، آب را از منبع به مراکز تصفیه خانه منتقل می‌کنند. مکانی که آب در آنجا تحت ضدعفونی شیمیایی قرار میگیرد. در نهایت آب تمیز از طریق سیستم لوله های زیرزمینی به خانواده ها تحویل داده می‌شود.
آب شیر حاوی مواد معدنی مختلفی همچون کلسیم، منیزیم، و پتاسیم می‌باشد. آبی که از شیر می‌آید اگر آبِ سخت باشد، دارای مواد معدنی بالاتری است که سلامت بیشتری دارد. با این حال موادمعدنی موجود در آب سخت میتواند در لوله های آب رسوب کنند و باعث مسدود شدن و خرابی آنها شود. همچنین با توجه به مراقبت و رسیدگی تامین کنندگان آب خانگی باز ممکن است که رسوبات و زنگارهای تولید شده در لوله ها نشتی داده و کنده شود و باعث آلودگی آب آشامیدنی شود.
آب معدنی بطری:
آب معدنی بطری از مخازن زیر زمینی طبیعی و چشمه های معدنی تامین می‌شود و دارای عناصر معدنی بیشتری نسبت به آب شیر می‌باشند.
بر طبق استانداردهای سازمان غذا و دارو آب معدنی بطری باید دارای حداقل 250 قطعه از عناصر جامد نامحلول در هر میلیون بخش باشد و این سازمان تولید کنندگان آب معدنی را از اضافه کردن مواد اضافی به آب معدنی های خود منع کرده است.
مواد معدنی که اغلب در آب معدنی ها وجود دارند عبارتند از:
- منیزیم
- پتاسیم
- سدیم
- بی کربنات
- آهن
- روی
برخلاف آب شیر ، آب معدنی بطری درون منبع بطری است. برخی از افراد به دلیل خلوص مواد معدنی و عدم استفاده از ضدعفونی کننده های شیمیایی، آب معدنی را به آب شیر ترجیح می‌دهند. با این حال تفاوت آب آشامیدنی و آب معدنی تصفیه شده ممکن است دستخوش پردازش هایی از قبیل اضافه و یا کم کردن گاز دی اکسید کربن و از بین بردن برخی مواد سمی مانند آرسنیک باشد.
گاز دی اکسید کربن به جلوگیری از اکسیداسیون آب معدنی کمک کرده و رشد باکتری ها در آب محدود میکند. طبیعتا آب ، دی اکسید کربن خود را از منبع و سر چشمه ی خود به دست می‌آورد. تولید کنندگان آب معدنی بطری می‌توانند پس از استخراج آب خود را با گاز دی اکسید کربن ترکیب نمایند. در بخش های بعدی پنج مزیت بالقوه نوشیدن آب معدنی را بیان می‌کنیم.
آب منبع غنی منیزیم است:
هم آب معدنی و هم آب شیر می‌توانند منبع مهمی از منیزیم باشند. این ماده ی مغذی نقش مهمی در تنظیم فشار خون و سطح قند خون و عملکرد اعصاب ایفا میکند. برخی منابع نسبت به سایر منابع به میزان کمتر یا بیشتری منیزیم دارند. مقدار منیزیم موجود در آب بسته به منبع تولید آن میتواند از 1 میلی گرم در لیتر تا بیش از 120 میلی گرم در لیتر متغیر باشد.
مقدار منیزیم مورد نیاز برای مصرف روزانه ی منیزیم به شرح زیر است:
- 310-320 میلی‌گرم در روز برای زنان بزرگسال
- 400-420 میلی‌گرم در روز برای مردان بزرگسال
بر اساس داده های آماری سازمان غذا ، بیشتر مردم ایالات متحده ی آمریکا کمتر از میزان توصیه شده منیزیم مصرف می‌کنند. در زیر به برخی از علائم کمبود منیزیم در بدن اشاره می‌کنیم:
- از دست دادن اشتها
- خستگی
- ضعف عضلانی
- تهوع و استفراغ
در اثر کمبود شدید منیزیم ممکن است این علایم ایجاد گردد:
- بی حسی یا سوزن سوزن شدن
- گرفتگی عضلات
- پایین آمدن سطح کلسیم و پتاسیم
- تغییرات خلق و خوی
- ضربان قلب نامنظم
- تشنج
افت فشار خون:
مقادیر کم منیزیم ممکن است به نارسایی احتقانی قلب و فشار خون بالا و نامنظم شدن ضربان قلب منجر شود. بنابراین آب معدنی بطری که سرشار از منیزیم است میتواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی کمک کند. یک بررسی کوچک در سال 2004 که شامل 70 فرد بزرگسال مبتلا به فشار خون بالا و منیزیم پایین بود نشان داد که نوشیدن یک لیتر آب معدنی بطری در روز باعث کاهش فشار خون آنها شده است.
تنظیم گردش خون:
آب معدنی بطری ممکن است حاوی مقادیر زیادی کلسیم ، منیزیم و پتاسیم باشد که همگی باعث بهبود گردش خون می‌شوند. کلسیم برای ساخت و استحکام استخوان ها ضروری است و همچنین میزان و ریتم ضربان قلب را تنظیم میکند.
تقویت استخوان ها:
آب معدنی حاوی کلسیم است که به تقویت و استحکام استخوان ها کمک میکند. هنگامی که بافت استخوان تجزیه می‌شود، بدن استخوان جدیدی را در بافت استخوانی قبلی تشکیل می‌دهد.
در دوران بزرگسالی، استخوان های جدید سریعتر از تجزیه شدن استخوان های قبلی ساخته می‌شوند. با این وجود، پس از سن 20 سالگی، از دست دادن استخوان میتواند بیشتر از ساخت و جایگزینی بافت استخوانی جدید باشد و در نتیجه استخوان ها ترد و شکننده می‌شوند. ورزش منظم و رژیم های غذایی سرشار از کلسیم می‌توانند استخوان ها را تقویت کرده و از شکنندگی آنها جلوگیری کند.
محققان یک تحقیق در سال 2017 میلادی به مقایسه ی چگونگی جذب کلسیم از شیر، مکمل های کلسیم دار، و آب معدنی بطری پرداختند و به این نتیجه رسیدند که آب معدنی حاوی مقادیر فراوانی کلسیم است که به سادگی در اختیار بدن قرار میگیرد و باعث بهبود سطح کلسیم بدن انسان می‌شود.
منیزیم میتواند همچنین باعث تقویت استخوان های هر فرد شود. نتایج یک مطالعه در مقیاس بزرگ نشان داد که زنان مسن با مصرف منیزیم زیاد، (بیش از 422 میلی گرم در روز) تراکم استخوانی بیشتری نسبت به افرادی که به میزان کمتر منیزیم مصرف می‌کردند داشتند.
بهبود سیستم گوارش:
دریافت مقادیر کافی منیزیم در رژیم های غذایی میتواند به جلوگیری از یبوست و تقویت سیستم گوارش کمک کند. منیزیم باعث افزایش جذب آب از داخل روده‌ها می‌شود، در نتیجه باعث قوام گرفتن مدفوع و باعث ریلکس شدن عضلات روده و تقویت حرکات منظم روده ها می‌گردد. بر اساس یک مطالعه بررسی شده، محققان متوجه شدند که نوشیدن آب معدنی حاوی سولفات منیزیم و سولفات سدیم منجر به حرکات منظم روده و بهبود وضعیت سلامتی و کیفیت زندگی در مبتلایان به یبوست می‌شود.
خطرات:
به طور کلی آب معدنی بطری یک نوشیدنی بی‌خطر است. آب معدنی گازدار حاوی اسید کربنیک است که میتواند باعث سکسکه یا نفخ شود. با این حال، آب معدنی و سایر نوشیدنی های درون بطری ها ممکن است حاوی آلاینده های خاصی باشند و آب معدنی باید حداقل مقدار میکروب را داشته باشد.
سمی بودن پلاستیک:
بسیاری از ظروف پلاستیکی از مواد شیمیایی همچون بیسفنول تشکیل شده که میتواند در عملکرد طبیعی هورمون ها اختلال ایجاد نماید. ریزگردها و ذرات پلاستیکی کوچک، یکی دیگر از نگرانی های بالقوه در این مورد می‌باشند. دانشمندان توانسته اند ریزگردها و مواد آلوده را در محصولات غذای دریایی و نمک سفره و .. شناسایی کنند.
در سال 2018 میلادی محققان یک بررسی دقیق از داده های فعلی در مورد مضرات و میزان سمی بودن بطری پلاستیکی حاوی آب معدنی بطری منتشر کردند. در حالیکه دانشمندان تاکید کردند که ریزگردهای موجود در آب معدنی به نظر میرسد که خطری برای سلامت افراد نداشته باشد. درحالی که محققان گزارش داده اند که برای اثبات این ادعا یعنی بی خطر بودن بطری های آب معدنی برای نوشیدن آب نیازمند تحقیقات بیشتری هستند.
آب گازدار به دندانها آسیب می رساند:
آب گازدار یا کربناته میتواند به مینای دندان آسیب برساند.
آب گازدار نسبت به آب معمولی پی اچ کمتری دارد بنابراین کمی اسیدی است. طبق مطالعات جدید که در آزمایشگاه بر روی آب معمولی و گازدار صورت گرفت مشخص شده که آبی که حاوی کربنات باشد مثل نوشیدنی های گازدار و سودا مینای دندان را ضعیف میکند. البته ضرری که نوشیدن آب کربنات دار به مینای دندان دارد نسبت به آب معمولی بسیار کمتر است.
نگرانی های زیست محیطی تولید بطری های پلاستیکی در مقیاس گسترده میتواند باعث ایجاد آلودگی زیست محیطی شود و عواقب جبران ناپذیری با خود به همراه داشته باشد.
در سال 2016 میلادی، محققان به بررسی تأثیرات مختلف زیست محیطی آب تهیه شده توسط تصفیه آب خانگی ، آب معدنی موجود در بطری های پلاستیکی و آب معدنی موجود در بطری های شیشه ای پرداختند.
محققان و طرفداران محیط زیست متوجه شدند که استفاده ی مطلوب از روشهای تصفیه مطلوبترین روش برای حفظ محیط زیست است. البته تولید بطری های شیشه ای نیز به حفظ محیط زیست کمک بیشتری میکند اما تولید بطری های شیشه ای بیشترین مواد اولیه و انرژی را صرف میکند و به نوعی مقرون به صرفه نمی‌باشد.
چشم انداز:
آب معدنی بطری حاوی مقادیر زیادی منیزیم ، کلسیم ، سدیم و سایر مواد معدنی مفید است. مطالعات، حاکی از آن است که نوشیدن آب معدنی ممکن است فواید سلامتی داشته باشد، اگرچه تحقیقات کمی به طور مستقیم نشان می‌دهد که استفاده از آب معدنی برای سلامتی فرد بهتر از آب شیر است.
افرادی که می‌خواهند آب معدنی بطری بخرند می‌توانند آن را در سوپر مارکت ها پیدا کنند یا از میان برندها بصورت آنلاین خریداری نمایند. در ایالات متحده ی آمریکا کیفیت آب درون شیرها را بطور دقیق بررسی می‌کنند تا از عدم وجود میکرو بهای مضر درون آب مطمئن شوند.
البته آب تصفیه شده ی شیر دارای مقادیری از مواد معدنی می‌باشد که آن را به جایگزین ارزانتری نسبت به آب معدنی تبدیل میکند. نوشیدن آب معدنی گازدار ممکن است باعث فرسایش و پوسیدگی دندانها شود اما نه به اندازه نوشیدنی های شیرین کننده همانند قندها و سودا.
میزان مواد معدنی محتوی آب شیر بر حسب مکان آن متفاوت است. مردم در ایالات متحده ی امریکا می‌توانند گزارشات سالانه بر روی آب خانگی که حاوی اطلاعاتی در مورد منابع آب، میزان آلودگی، و کیفیت آب می‌باشد را مشاهده و از وضعیت آب آشامیدنی خود باخبر شوند.
بدون دیدگاه